Hastalığın başka yollarla bulaştığı az görülür. Papağan hastalığına tutulan bir insandan başkalarına hastalığın geçtiği ya da hastalıklı bir kuşun ısırdığı insanda bu hastalığın oluştuğu olaylara az rastlanır. Hastalıklı kuşun etini yiyen insanlarda ise papağan hastalığı kesinlikle oluşmaz.
Solunum yolları ile vücuda giren psitakoza yol açan bakteriler, kana karışarak, akciğerlere, karaciğere ve dalağa taşınırlar ve bu organların yangılanmasına yol açarlar. Yangılanma sonucu, akciğerlerdeki alveollere lenfosit ve alyuvarlar dolar.
Hastalığın ilk belirtileri şiddetli baş ağrısı, yüksek ateş ve titreme nöbetleridir. Sırttaki ve boyundaki kaslarda spazm oluşur ve hastanın vücudunda döküntüler görülür. Hastanın, burnu kanar, gözleri ışığa karşı duyarlılaşır, sindirim yolları anormal çalışır. Boğaz yangısı ile birlikte kuru bir öksürük oluşur. Kuşlarla yakın teması olan insanlarda, yüksek ateş ve zatürre belirtileri ile birlikte hastanın dalağının büyüdüğü saptanırsa papağan hastalığından şüphe edilir. Ancak, hastalığı teşhis etmek için laboratuvar çalışması yapılması gerekir. Papağan hastalığının kendine özgü belirtileri olmadığı için laboratuvarlarda yapılan testler hastalığın teşhis edilmesinde önemli bir rol oynar.
Papağan hastalığının tedavisi antibiyotiklerle, genellikle tetrasiklin ile yapılır. Karaciğer yangılanması nedeniyle sarılık olan hastalarda oldukça ağır gelişen papağan hastalığı ölüme sebep olabilir. Papağanlardan insanlara geçen hastalık, kümes hayvanlarından bulaşandan daha tehlikeli sonuçlara yol açar.