Vücudun bir organının, ana dokusunun büyümesi sonucu sertleşmesi. Lateral skleroz veya Charcot hastalığı merkez sinir sisteminin önemli bir hastalığıdır. Beyin ve omurilik sinir dokusunun sertleşmesinin sonucu merkez sinir sisteminde körelme başgösterir.
Hemen hemen daima sinsice başlayan olgulardan sonra (örneğin parmaklarda karıncalaşma, elin ve parmakların gerekli hareketleri yapmalarında ortaya çıkan güçlükler ve benzeri olgular) hastalığın belirli bir devresinde, elin, ön kolun ve kolun çeşitli kaslarının hareket yeteneğinin azaldığı görülür. Söz konusu kaslar çeşitli hareketleri yaparken çabucak yorulmaya başlarlar. Bu nedenle bölgesel kaslarda bir felç hali ortaya çıkar.
Hastalığın başlangıcında, hareket yeteneğindeki aksama, sadece bir kolu (çoğu kez, sağ kolu) etkiler. Sonra öbür kola ve iki bacağa yayılır. Bacaklarda ayrıca kasılma da oluşur. Giderek hastanın yürümesi olanaksızlaşır. Sklerozun nedeni henüz aydınlığa kavuşturulmamıştır. Tedavisi belirtilerin giderilmesini amaçlar. Hastaya bileşiminde fosfor, arsenik, striknin, B1 ve E vitaminleri bulunan ilaçlar verilir.
Mültipl skleroz Merkez sinir sisteminin ivegen ve önemli bir hastalığıdır. Çoğu kez, yirmi ile kırk yaş arasında görülür. Daha çok, orta ve Kuzey Avrupa ülkelerinde rastlanır. Beynin ve omuriliğin çeşitli yerlerinin ak maddesinde yozlaşma kökenli birçok odak oluşur. Hastalığın başlangıcında yumuşak bir nitelikte olan bu odaklar, giderek sertleşirler (skleroz). Sertleşmeye, tahrip olan sinir dokusunun yerini alan bağdokunun hücrelerinin çoğalması yol açar. Hastalığın nedeni bilinmemektedir.
Hastalığın belirtileri yozlaşma merkezlerinin sinir sistemindeki yerleşme yerine göre değişir. Eri çok görülen belirtiler, hareket bozuklukları (ellerde titreme, kol ve ayaklarda kasılma kökenli inme); duyarlık bozuklukları (parestezi); görme bozuklukları (görmenin azalması); konuşma bozuklukları (dil kaslarının hareket gücünün azalması sonucu); ruhsal bozukluklar (aşırı heyecan, bellek zayıflaması, dikkat etme zorluğu, düşünme zorluğu) dır.
Mültipl sklerozun gelişmesi çok düzensizdir. Zaman zaman hastanın durumu beklenmedik bir şekilde düzelir. Fakat hastalık tüm olarak ele alındığında, kötüye doğru genel gidişin yavaş yavaş fazlalaştığı görülür. İyileşme kural dışı bir durumdur. Mültipl skleroza karşı fiziksel tedavi ve ilaç tedavisi (Röntgen tedavisi, özellikle ultraviyole ışınlarla yapılan ışın tedavisi, markoniterapi, iyot tedavisi, vb.) uygulanmakla birlikte, kesin iyileşme sağlanamaz.
Hemen hemen daima sinsice başlayan olgulardan sonra (örneğin parmaklarda karıncalaşma, elin ve parmakların gerekli hareketleri yapmalarında ortaya çıkan güçlükler ve benzeri olgular) hastalığın belirli bir devresinde, elin, ön kolun ve kolun çeşitli kaslarının hareket yeteneğinin azaldığı görülür. Söz konusu kaslar çeşitli hareketleri yaparken çabucak yorulmaya başlarlar. Bu nedenle bölgesel kaslarda bir felç hali ortaya çıkar.
Hastalığın başlangıcında, hareket yeteneğindeki aksama, sadece bir kolu (çoğu kez, sağ kolu) etkiler. Sonra öbür kola ve iki bacağa yayılır. Bacaklarda ayrıca kasılma da oluşur. Giderek hastanın yürümesi olanaksızlaşır. Sklerozun nedeni henüz aydınlığa kavuşturulmamıştır. Tedavisi belirtilerin giderilmesini amaçlar. Hastaya bileşiminde fosfor, arsenik, striknin, B1 ve E vitaminleri bulunan ilaçlar verilir.
Mültipl skleroz Merkez sinir sisteminin ivegen ve önemli bir hastalığıdır. Çoğu kez, yirmi ile kırk yaş arasında görülür. Daha çok, orta ve Kuzey Avrupa ülkelerinde rastlanır. Beynin ve omuriliğin çeşitli yerlerinin ak maddesinde yozlaşma kökenli birçok odak oluşur. Hastalığın başlangıcında yumuşak bir nitelikte olan bu odaklar, giderek sertleşirler (skleroz). Sertleşmeye, tahrip olan sinir dokusunun yerini alan bağdokunun hücrelerinin çoğalması yol açar. Hastalığın nedeni bilinmemektedir.
Hastalığın belirtileri yozlaşma merkezlerinin sinir sistemindeki yerleşme yerine göre değişir. Eri çok görülen belirtiler, hareket bozuklukları (ellerde titreme, kol ve ayaklarda kasılma kökenli inme); duyarlık bozuklukları (parestezi); görme bozuklukları (görmenin azalması); konuşma bozuklukları (dil kaslarının hareket gücünün azalması sonucu); ruhsal bozukluklar (aşırı heyecan, bellek zayıflaması, dikkat etme zorluğu, düşünme zorluğu) dır.
Mültipl sklerozun gelişmesi çok düzensizdir. Zaman zaman hastanın durumu beklenmedik bir şekilde düzelir. Fakat hastalık tüm olarak ele alındığında, kötüye doğru genel gidişin yavaş yavaş fazlalaştığı görülür. İyileşme kural dışı bir durumdur. Mültipl skleroza karşı fiziksel tedavi ve ilaç tedavisi (Röntgen tedavisi, özellikle ultraviyole ışınlarla yapılan ışın tedavisi, markoniterapi, iyot tedavisi, vb.) uygulanmakla birlikte, kesin iyileşme sağlanamaz.