prostat taşları

Rabdomiyom
Çizgili kaslarda oluşan tehlikesiz bir ur. Genellikle gençlerde görülen yuvarlak, kırmızımsı, çevresi kapsüllü ve değişik büyüklükte olan bir urdur. Kalp, göz, dil, gırtlak, boğaz ve yemek borusu kaslarında görüldüğü gibi, örneğin böbrekler, karaciğer, dölyatağı, memeler gibi çizgili kasları içermeyen organlarda da görülebilir. Tehlikesiz bir ur olduğu için çok yavaş büyür, metastaza yol açmaz, hastanın hayatını tehlikeye sokmaz. Tedavisi urun cerrahi yolla alınmasına dayanır.

Prostatta da çeşitli büyüklükte taşlar oluşur. Çok küçük prostat taşları her hangi bir rahatsızlık vermedikleri için farkedilmezler. Taş biraz büyük olursa bölgesel ağrıya yol açar. Ayrıca sık sık işeme gereksinmesi duyulur; sidikte kan görülür, işerken yanma duyulur. Cinsel birleşme sırasında boşalmada da ağrı duyulabilir. Tedavi ameliyata dayanır.
Riketsiya
Bakteriyoloji uzmanı T. Ricketts (1871-1910)in tifüse yakalanmış olan bir hastanın kanı üzerinde incelemeler yaparken bu hastalığa yakalanıp ölmesi üzerine, belirli bir sınıfa sokulamayan bir mikroorganizma grubuna 1916 yılında Rocha-Lima tarafından verilen ad. Bu mikroorganizmalar şekil ve biyolojik özellikleri bakımından bakterileri andırırlar. Bit, pire, kene gibi hayvanlar tarafından insana bulaştırılır ve bağırsaklarda asalak olarak yaşarlar.
Riketsiyaların yol açtığı bulaşıcı hastalıklara riketsiya hastalıkları denilir. Virüslerle bakteriler arasında sınıflandırılan riketsiyalar, insanlara asalak olarak yaşadıkları eklembacaklılardan bulaşırlar. Hemen, hemen bütün riketsiya hastalıklarında virüs ufak kemirgenlerden (fare), köpeklerden ve öteki memelilerden geçer. Riketsiyalar tetrasiklin ve kloromisetine karşı duyarlıdırlar. Bütün riketsiya hastalıklarının ortak özellikleri ateş ve döküntüdür.
En önemli riketsiya hastalıklarından birisi tifüstür. Ölüme yol açabilen bu ivegen bulaşıcı hastalık haftalarca sürebilen yüksek ateşle başlar. Hastalığın 5-7. gününde hastanın damarlarının kolayca çatlaması nedeniyle döküntüler oluşur. Tifüse bitlerin taşıdığı Rickettsia prowazeki yol açar.
Prostat Yangılanması
Prostatın yangılanması, ivegen ya da süreğen biçimlerde belirebilir. İvegen prostat yangılanmasına genellikle belsoğukluğu mikrobu (gonokok) yol açar. Hasta, sidik torbasının altında kendisini rahatsız eden ve vücuduna yabancı bir oluşumun geliştirdiğini görür. Söz konusu bölgede ağrı duyar. Dışkılarken ağrının artması, acılı işeme, vücuttan atılan sidikte kan bulunması ve bunun irinli bilimlerde olması, hatta irinin sidiğe karışmış bir halde bulunması başlıca belirtilerdir.
Süreğen prostat yangılanması belsoğukluğu mikrobunun neden olduğu ivegen prostat yangılanmasının iyice iyileşmemesinin sonucu olabilir. Ayrıca verem ve frengi kökenli prostatta olduğu gibi başlangıçtan itibaren de süreğen bir nitelik gösterebilir. Tedavi, sülfamit ve antibiyotik (penisilin, aureomisin, teramisin, streptomisin) bileşiklerden oluşan ilaçlarla yapılır