Besinlerin gereği gibi sindirilememesi (hazımsızlık). Mide ya da bağırsak kökenli olur. Mide kökenli sindirim bozukluğu genellikle midenin duyarlılık hareket ve salgılama işlevlerindeki bir aksaklığın sonucudur. Mide kökenli sindirim bozukluğu birincil ya da ikincil olabilir. Midede veya mide dışında yapısal bir yara görülmediği durumlarda sindirim bozukluğuna birincil sindirim bozukluğu adı verilir.
Bu bozukluk genellikle sinirsel kökenlidir. Birincil sindirim bozukluğu teşhisini koymadan önce, sindirim bozukluğuna yol açabilecek olan midedeki ve mide dışındaki bütün rahatsızlık olanaklarının incelenmesi gerekir. Örneğin çoğu kez sinsi bir şekilde gelişen mide ülseri birincil sindirim bozukluğu ile karıştırılmaktadır. Teşhis olanaklarının gelişmesi sinirsel sindirim bozukluğu teşhisini kolaylaştırmıştır.
Sindirim bozukluğu gastrit, mide ülseri, mide kanseri vb. gibi midedeki anatomik bozukluklara veya işlevsel bakımdan mide ile yakından ilişkili olan onikiparmak bağırsağı, körbağırsak takısı, karaciğer, öd yolları vb. gibi organların yapılarındaki bozukluklara bağlı ise ikincil (ya da semptomatik) sindirim bozukluğu adını alır. Mide dışındaki zedelenmelerde, sindirim bozukluğu sinirsel refleksler sonucunda oluşur; yukarda belirtilen organlar ile mide arasında sinirsel bakımdan sıkı ilişkiler vardır. Örneğin bazı apandisit olaylarında ağrı mideye vurarak dokulara yayılabilir.
İkincil sindirim bozukluğu, bu zorluğa yol açan hastalığın (mide, onikiparmak bağırsağı ülseri, mide kanseri vb.) tedavisi ile önlenir. Birincil sindirim bozukluğu sinirleri bozuk olan kişilerde görülür. Birincil sindirim bozukluğu da iki türe ayrılır. Bunlar mide özsuyunda hidroklorik asit fazlalığı ya da azlığı görülen türlerdir. Hidroklorik asit fazlalığı sonucunda hasta fazla yemek yemesine rağmen midesinde, yanma, ağrı ve geğirme gereksinmesi duyar.
Bu bozukluk genellikle sinirsel kökenlidir. Birincil sindirim bozukluğu teşhisini koymadan önce, sindirim bozukluğuna yol açabilecek olan midedeki ve mide dışındaki bütün rahatsızlık olanaklarının incelenmesi gerekir. Örneğin çoğu kez sinsi bir şekilde gelişen mide ülseri birincil sindirim bozukluğu ile karıştırılmaktadır. Teşhis olanaklarının gelişmesi sinirsel sindirim bozukluğu teşhisini kolaylaştırmıştır.
Sindirim bozukluğu gastrit, mide ülseri, mide kanseri vb. gibi midedeki anatomik bozukluklara veya işlevsel bakımdan mide ile yakından ilişkili olan onikiparmak bağırsağı, körbağırsak takısı, karaciğer, öd yolları vb. gibi organların yapılarındaki bozukluklara bağlı ise ikincil (ya da semptomatik) sindirim bozukluğu adını alır. Mide dışındaki zedelenmelerde, sindirim bozukluğu sinirsel refleksler sonucunda oluşur; yukarda belirtilen organlar ile mide arasında sinirsel bakımdan sıkı ilişkiler vardır. Örneğin bazı apandisit olaylarında ağrı mideye vurarak dokulara yayılabilir.
İkincil sindirim bozukluğu, bu zorluğa yol açan hastalığın (mide, onikiparmak bağırsağı ülseri, mide kanseri vb.) tedavisi ile önlenir. Birincil sindirim bozukluğu sinirleri bozuk olan kişilerde görülür. Birincil sindirim bozukluğu da iki türe ayrılır. Bunlar mide özsuyunda hidroklorik asit fazlalığı ya da azlığı görülen türlerdir. Hidroklorik asit fazlalığı sonucunda hasta fazla yemek yemesine rağmen midesinde, yanma, ağrı ve geğirme gereksinmesi duyar.