Depresyonda olan kişi için konsantre olmak ve dikkatini sürdürmek çok yorucu bir çabadır. Okuduklarını ve başkalarının ona söylediklerini anlayamazlar.Karşılıklı konuşma bir yüktür; yavaş ve uzun duraksamalarla, az sözcük kullanarak ve monoton bir sesle konuşurlar.Normalde zevk aldıkları şeylere karşı ilgilerini tamamen yitirirler.Gün boyu mutsuzluk, üzüntü, ağlama isteği içinde olurlarken, iştahları son derece azalmış ya da çok artmış olabilir.Kimi insanlar gün içinde aşırı bir uyku ihtiyacı içindeyken bazıları yoğun uykusuzluk çekebilirler. Yorgunluk ve bitkinlik oldukça belirgindir.
Kendilerini değersizlik ve suçluluk hisleri içinde bulurlar. Depresyondaki kişinin kişisel bakımı da hayli kötüleşir.En önemlisi de kişi, sanki içinde bulunduğu durum hiç geçmeyecekmiş gibi düşünür ve kendini umutsuzluk içerisinde bulur.
Kendilerini değersizlik ve suçluluk hisleri içinde bulurlar. Depresyondaki kişinin kişisel bakımı da hayli kötüleşir.En önemlisi de kişi, sanki içinde bulunduğu durum hiç geçmeyecekmiş gibi düşünür ve kendini umutsuzluk içerisinde bulur.